dinsdag 18 december 2012
Jumpsuitjes!
Jumpsuitjes blijven ontzettend leuk! Dat vinden er meer, want ik heb er een aantal voor andere kindjes gemaakt.
Hier zijn de resultaten:
Ik maakte een pakje van nicky velours. Ik vind m best leuk, maar manlief vindt het een 'oempaloempa'-pakje. Tsja...
In een grotere maat maakte ik hetzelfde pakje voor Siem:
Op elkaar:
En in gebruik:
En dan maakte ik nog een pakje in maatje 44. Iets aangepast, want een boordje maat 44 er rond opzetten op de lockmachine lukte me niet!
En toen nog een pakje met capuchon:
En voor ons kersverse buurmeisje nog een naamslinger:
zaterdag 24 november 2012
SSC
SSC? Wattes?
Een Soft Structure Carrier dus. Oftwel: een ergonomische drager.
Ergonomisch voor moeder én kind. Het gewicht ligt voornamelijk op de heupen, en is verder goed verdeeld. Geen gehang aan je schouders dus.
En voor het kind de juiste houding van de heupjes: knietjes hoger dan de billen en de beentjes wat opzij, en een mooi rond ruggetje.
We dragen veel met de draagdoek, maar het leek mij ook erg handig als opa's en oma's ook eens konden dragen. En met een doek gaat dat toch even iets makkelijker.
Inmiddels gebruiken we deze drager bijna nog vaker dan de doek, zo makkelijk is ie... En dat terwijl hij eigenlijk nog iets te groot is. Binnenkort kan ons mannetje lekker op de rug in deze drager.
Als eerste maakt ik het slaapkapje:
De achterkant:
De rest van het rugpand, bestaande uit de voering, padding en een laag canvas voor de stevigheid:
Rugpand in elkaar gezet en doorgepit:
Het inzetten van het slaapkapje, met blinde rits: (wat een rotwerk blijft dat toch)
De schouderbanden:
De banden aan het rugpand gezet. Ik heb alleen het idee dat ze toch iets te schuin zitten...
Het eindresultaat:
En dan de drager in gebruik:
Een Soft Structure Carrier dus. Oftwel: een ergonomische drager.
Ergonomisch voor moeder én kind. Het gewicht ligt voornamelijk op de heupen, en is verder goed verdeeld. Geen gehang aan je schouders dus.
En voor het kind de juiste houding van de heupjes: knietjes hoger dan de billen en de beentjes wat opzij, en een mooi rond ruggetje.
We dragen veel met de draagdoek, maar het leek mij ook erg handig als opa's en oma's ook eens konden dragen. En met een doek gaat dat toch even iets makkelijker.
Inmiddels gebruiken we deze drager bijna nog vaker dan de doek, zo makkelijk is ie... En dat terwijl hij eigenlijk nog iets te groot is. Binnenkort kan ons mannetje lekker op de rug in deze drager.
Als eerste maakt ik het slaapkapje:
zaterdag 27 oktober 2012
Jumpsuitje
Voor mijn verjaardag kreeg ik een lockmachine. Wat een prachtig apparaat! En een jumpsuitje zit zo in elkaar.
Ik maakte eerst een simpel proefje, van een stofje wat ik nog had liggen en een oud tshirt als boordstof. Maar aangezien ik al een jurkje van die stof heb, hadden we toch een jurkjes-associatie met het pakje. Best zielig... ;)
Daarna begon ik aan een wat ingewikkelder pakje. Leek me erg leuk, met een capuchon en knopen. Het was een flinke klus, en er zitten best wel wat dingetjes in die niet helemaal goed gelukt zijn. Maar het staat m wel goed!
(En ja... papa was net terug van het hardlopen, vandaar de blote benen op de achtergrond)
(Van zo'n mannetje kan je toch foto's blijven maken... Wat een rijkdom is dat toch! *zwijmel* )
dinsdag 9 oktober 2012
De ZsaZsa
Tijdens mijn zwangerschap werd ik al enthousiast gemaakt voor dragen. Ik kocht een mooie geweven draagdoek, die toch wat aan de dikke kant was. Al snel volgde nummer 2, die wat dunner was.
Heerlijk voor de onrustige uurtjes, of drukke tijden in de stad. (Want in de drukte met een kinderwagen is niet ideaal). Ons mannetje slaapt heerlijk in de doek.
Maar... Wat nu te doen met de onrustige uurtjes als er ook iets in huis moet gebeuren? Rugdragen dus. Een eerste poging met de draagdoek liep nog niet heel soepeltjes, en na wat zoekwerk op internet had ik het gevonden: de ZsaZsa.
Het torsodragen (zoals dat in o.a. Afrika gebeurt), maar dan met wat extra snufjes erop zodat zelfs de rugdraagnitwit het kan. Ontworpen door madame ZsaZsa dus.
Op zoek naar stof dus, en aan de slag.
Hier is het resultaat:
En in gebruik ziet dat er dan zo uit:
Bruikbaar tot ongeveer 4 jaar. Al moet ie dan wel wat minder hard groeien dan hij nu doet! ;)
zaterdag 29 september 2012
Onbag, deken en en jumpsuits!
Zo, weer eens even een update.
Tijdens mijn zwangerschap kon ik vaak niet slapen, en dan ging ik vaak naar beneden. Nachten lang heb ik gehaakt... Het eerste idee was om mijn wolletjes op te maken, maar uiteindelijk heb ik zelfs wat bijgekocht om maar de juiste kleuren te hebben. Het resultaat was een grote, warme deken.
En aan het einde van mijn zwangerschap, maakte ik ook nog even snel een onbag. Een speciale tas om te gebruiken tijdens het dragen. Hoewel ik m best leuk vind, heb ik hem nog niet veel gebruikt. Hij is vrij groot namelijk, en met de gewone luiertas werkt het vooralsnog prima!
En toen... Toen liep ik ineens in de wolletjeswinkel, en zag ik een bol knalgroene wol liggen, met de grote tekst "1 bol = 1 col" erop. Dat leek me wel wat. Alleen... Het was wel om te breien. En laat ik dat nou net niet kunnen. Nou ja, in een ver verleden wel gedaan, maar hoe het ook alweer ging??? Dus heb ik de hulp van mijn moeder ingeroepen, en met een beetje hulp had ik uiteindelijk dit:
Inmiddels zit ik ook weer achter de naaimachine. Chris kreeg een jumpsuit van een 'soepblikkenstofje'. Hoe schattig... :)
En toen kwamen er ook nog wat opdrachten binnen voor naamslingers. Ze zijn weer leuk!
donderdag 2 augustus 2012
En daar is hij dan...
Toen was hij daar ineens, op 4 juli om 16.45...
Zo mooi... Zo klein... Zo lief... En zo ontzettend welkom!
Onze Chris:
En naast de wikkeldoek die ik eerder al plaatste, kreeg hij natuurlijk nog veel meer wat ik zelf gemaakt had.
Een badcape:
Spuugdoekjes:
Een boxkleed:
Vlaggetjes:
Kaboutertjes:
En natuurlijk zijn allereerste shirtje, wat uiteindelijk toch te groot bleek te zijn...
woensdag 6 juni 2012
De laatste opdrachten...
Mijn zwangerschap loopt tegen het einde en ik ben inmiddels lekker aan het genieten van mijn verlof. Even geen opdrachten meer, en alleen maar dingen maken voor mezelf. Toch....?
Maar eerst nog even de laatste opdrachten.
Nog een boxkleed (lekker retro!):
En nog een naamslinger:
En nog een wikkeldoek voor Guyonne. Zij is zwanger ze weten nog niet wat het wordt. Maar ze was (net als ik) een beetje verliefd geworden op de stof met de eendjes. Maarja, een blauwe voering vond ze in eerste instantie toch te jongetjes achtig. Dus ik maakte een foto van alle 'neutrale' voeringen die ik had liggen, maar legde er toch stiekem nog even de knalblauwe bij. Want jongensachtig of niet, die kleur staat gewoon het mooiste bij de eendjes!
En dat vond Guyonne ook :) , dus maakte ik exact dezelfde wikkeldoek die ik voor ons eigen kindje gemaakt heb:
Hij blijft leuk!
En toen ging ik, met nog een paar weekjes te gaan, lekker voor mezelf en ons kindje aan de slag. Dus ik maakte nog een boxkleed, een speelkubus, een naamslinger en een vlaggenlijn. Maarja, in onze omgeving worden binnenkort nog wel meer kindjes geboren, en dus moeten daar ook kadootjes voor gemaakt worden. Dus ik werk alvast een beetje vooruit, zodat ik een voorraadje kadootjes heb liggen. Ik denk namelijk niet dat ik straks nog tijd heb om naamslingers en vlaggenlijnen te gaan maken, als ons kindje er eenmaal is. Dus ja... Daar ging mijn mooie plannetje om alleen maar dingen voor mezelf te gaan maken... Ik leer het nooit denk ik! ;)
En nog een naamslinger:
En nog een wikkeldoek voor Guyonne. Zij is zwanger ze weten nog niet wat het wordt. Maar ze was (net als ik) een beetje verliefd geworden op de stof met de eendjes. Maarja, een blauwe voering vond ze in eerste instantie toch te jongetjes achtig. Dus ik maakte een foto van alle 'neutrale' voeringen die ik had liggen, maar legde er toch stiekem nog even de knalblauwe bij. Want jongensachtig of niet, die kleur staat gewoon het mooiste bij de eendjes!
En dat vond Guyonne ook :) , dus maakte ik exact dezelfde wikkeldoek die ik voor ons eigen kindje gemaakt heb:
Hij blijft leuk!
En toen ging ik, met nog een paar weekjes te gaan, lekker voor mezelf en ons kindje aan de slag. Dus ik maakte nog een boxkleed, een speelkubus, een naamslinger en een vlaggenlijn. Maarja, in onze omgeving worden binnenkort nog wel meer kindjes geboren, en dus moeten daar ook kadootjes voor gemaakt worden. Dus ik werk alvast een beetje vooruit, zodat ik een voorraadje kadootjes heb liggen. Ik denk namelijk niet dat ik straks nog tijd heb om naamslingers en vlaggenlijnen te gaan maken, als ons kindje er eenmaal is. Dus ja... Daar ging mijn mooie plannetje om alleen maar dingen voor mezelf te gaan maken... Ik leer het nooit denk ik! ;)
Abonneren op:
Posts (Atom)